'Uzun Uyku' veya Orta Yaşta Apne AD için Çift Risk 'Uzun Uyku' veya Orta Yaşta Apne AD için

Share

Tweet

Share

Share

Email

Comments

Yeni araştırmalar, uyku apnesi olan veya gece 9 veya daha fazla saat uyuyan orta yaşlı bireylerin yaklaşık 6 yıl içinde Alzheimer Hastalığı (AD) geliştirme riskinin iki katından fazla olduğunu gösteriyor.

500.000'den fazla kişiyle yapılan bir Birleşik Krallık Biobank çalışması, aşırı gündüz uykululuk oranının yüksek AD riski ile ilişkili olduğunu göstermiştir.

Harvard Tıp Okulu'nda anestezi profesörü yardımcı doçenti Lei Gao ve yardımcı bilim adamı, Uyku ve Sirkülasyon Bozuklukları Bölümü, Brigham ve Kadın Hastanesi (BWH), orta yaştaki uyku sorunlarının ele alınması beyin sağlığının iyileştirilmesinde rol oynayabilir. ), Boston, Massachusetts, Medscape Medical News'e verdiği demeçte .

Bulgular burada, COVID-19 salgını nedeniyle bu yıl çevrimiçi olarak düzenlenen Alzheimer Birliği Uluslararası Konferansı (AAIC) 2020'de sunuldu.

Karmaşık Bağlantılı

Uyku bozuklukları yaygındır ve tüm dünyada artmaktadır. Son yıllarda, araştırmacılar uyku sağlığı ve beyin sağlığı arasındaki karmaşık bağın giderek daha fazla farkında olduklarını kaydetti.

Mevcut çalışma, Birleşik Krallık Biobank'tan (ortalama yaş, 57 yıl) başlangıçta AD'den arınmış 502.538 kişiyi kapsamaktadır. Onları 12 yıla kadar takip ettiler.

Katılımcılar saatlerce gece uykusu, gündüz uykusu, uyku apnesi teşhisi, horlama ve uyuklama dahil kendi kendini bildiren uyku özellikleri.

Araştırmacılar hastaneye kabullerden ve ölüm kayıtlarından AD tanısı koydular.

Yaş, cinsiyet, eğitim ve etnik kökene uyum sağlamanın yanı sıra, sosyoekonomik durum, vücut kitle indeksi, fiziksel aktivite, sigara ve alkol kullanımı , kardiyovasküler hastalıklar ve risk faktörleri, nörolojik hastalıklar, solunum hastalıkları, depresyon / anksiyete, ve ilaç kullanımı.

Ortalama 6.4 yıllık takip süresi boyunca 932 katılımcı AD geliştirmiştir.

Karmaşık Bozukluk

Gecelik ortalama 6 ila 9 saat uyuyanlara kıyasla, 9 saatten fazla sürenlerde AD riski daha yüksektir (tehlike oranı [HR], 2,04;% 95 güven aralığı [CI], 1,56 – 2,67; P <.001).

Uyku apnesine sahip olmak da gündüz uykusuzluk (HR, 1.56;% 95 CI, 1.18 – 2.03; P = .001) gibi riski önemli ölçüde artırmıştır (HR, 2.05;% 95 CI, 1.23 – 3.42; P = .006).

Gao, gündüz uykululuk ve uyku apnesinin uyku süresini kontrol ettikten sonra öngörülü kaldığını belirtti.

"Aslında, her üç uyku özelliği de AD ile ilişkili olarak kaldı ve bir dereceye kadar bağımsızlık gösterdi," dedi.

İlginç bir şekilde, uyku apnesinin ortak bir belirtisi olan horlama, AD riskiyle ilişkili değildi.

Horlama yapan insanların "büyük çoğunluğu", uyku apnesinin teşhisi için kriterleri karşılamıyor, bu da nispeten sağlıklı çalışma katılımcılarının bu büyük kohortu için özellikle geçerliydi.

"Uyku apnesi obezite , yüksek tansiyon ve sıklıkla diğer kalp problemleriyle ilişkili karmaşık, multisistemik bir uyku bozukluğudur ." Dedi.

Bir anestezi uzmanı olarak, hastaların bu rahatsızlığa sahip olması durumunda özellikle dikkatli olduğunu da ekledi: "hava yolu zorlukları, advers kardiyak olaylar, ameliyat sonrası solunum komplikasyonları ve ayrıca daha yüksek riskle ilişkili olan konfüzyon veya deliryum için artan riskleri göz önüne alındığında nihai AD ve ölüm. "

Bu çok sistemli faktörler AD ile bağlantı kuruyor olabilir. Gao, "Nüfus yaşları ve obezite oranları yükseldikçe bunu daha iyi ele almamız gerekiyor," dedi.

Uyuklama ile İlişkisi Yok

Gao'nun çok daha yaşlı bir popülasyonda yürütülen diğer çalışmalarından farklı olarak, uyuklama mevcut çalışmanın genç katılımcılarında AD için bir risk faktörü değildi.

Gao, farklı uyku özelliklerinin sağlık sonucu üzerindeki etkilerinin yaşla birlikte değişebileceğini veya bunun, aktigrafi gibi nesnel ve / veya kantitatif önlemlerin aksine, kendi kendine bildirilen uyku önlemlerini kullanmada bir sınırlama olabileceğini söyledi.

Bazı bölgelerde alışkanlıkların yaygın olmasıyla dünya çapında farklılık gösteren uyuklamanın nedenleri, gözlemlenen derneklerdeki farklılıkları açıklamaya yardımcı olabilir.

Araştırmacılar komorbiditeler ve ilaç kullanımı için kontrol etmeye çalışsa da, "kesinlikle" işte tersine bir nedensellik olabilir. Örneğin, çok fazla uyumak demansın hem nedeni hem de belirtisi olabilir.

Uyku bozukluklarının demansla daha sık görüldüğünü ve çok fazla uyuma veya gündüz uykusuzluğundan şikayet etmenin preklinik AD'nin bir sonucu olabileceğini belirtti.

Bununla birlikte, ters bir nedensellik olsa bile, bu çalışmada AD tanısına ortalama süre 6 yıldan fazla olmuştur. Gao, "Bu müdahale için önemli bir zaman penceresi olabilir." Dedi.

Uyku sağlığını iyileştirmek için, her gün benzer zamanlarda yatmayı ve uyanmayı, yatmadan önce kafein veya alkolden kaçınmayı, yatmadan önce ekran süresini sınırlamayı, ışıkları karartmayı ve gürültüyü azaltmayı önerir.

Uyku apnesinin tedavi edilmesi de önemlidir. "Daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulsa da, genellikle nefes darlığı, apne ataklarının ele alınmasının obezite, yüksek tansiyon ve kalp yetmezliği gibi kardiyovasküler sağlık risklerini azaltmaya yardımcı olacağına inanılıyor. Bunların demans riskiyle güçlü bir şekilde bağlantılı olduğu biliniyor." Dedi Gao.

Yetkili, aynı nüfusun bir alt kümesinden 100.000 aktigrafi kaydının değerlendirilmesinin sonuçlarının yakında beklendiğini ve söz konusu bildirilen sonuçların nesnel olarak doğrulanacağını da sözlerine ekledi.

Eşsiz, Güçlü

Medscape Medical News'in bulguları hakkında yorum yapan, klinik nöroloji ve araştırma direktörü doçent olan Alberto Ramos, Florida Miami Miller Üniversitesi Tıp Fakültesi Uyku Tıbbı Programı, çalışmayı "benzersiz" ve "güçlü" olarak nitelendirdi. prospektif tasarım ve büyük örnek boyutu.

Araştırmaya dahil olmayan Ramos, "Çalışmanın bir başka gücü, insanların zaten semptomları olan veya zaten hasta olduğu bir hafıza veya uyku kliniğinden alınan popülasyon bazlı bir örneği içermesidir." Dedi.

Ayrıca, uyku bozuklukları ile demans riskini ilişkilendiren çalışmaların çoğu yaşlı erişkinlerde iken, bu çalışmanın nüfusu başlamak için orta yaşlıydı.

Gao ve Ramos hiçbir ilgili finansal ilişki bildirmemişlerdir. Gao'nun laboratuarı Ulusal Sağlık Enstitüleri, BrightFocus Vakfı, Manchester Üniversitesi, Tıbbi Biyodinamik Programı, BWH ve Geniş Enstitü'den fon alsa da, çalışmanın kendine özgü bir fonu yok.

Alzheimer Birliği Uluslararası Konferansı (AAIC) 2020. Özet ODO # 44575 ve SCR # 48095. 28 Temmuz 2020'de sunulmuştur.

Daha fazla haber için Facebook , Twitter , Instagram ve YouTube'da Medscape'i takip edin .