Laboratuvar teknisyeni 58 yaşındaki Sedat Ayhan, radyoloji teknisyeni 54 yaşındaki Mehtap Ayhan ve pratisyen hekim 24 yaşındaki Elif Nisa Ayhan, aynı hastanede sağlık hizmeti sunarak dikkat çekiyor.
Anne Mehtap Ayhan, ailevi bağlarla aynı hastanede çalışmanın kendisi için farklı bir deneyim olduğunu belirtiyor. Kızının çocukluk hayalini gerçekleştirdiği için duyduğu gururu ifade eden Ayhan, “Kızım buraya atandığında çok mutlu oldum çünkü büyüttük, emek verdik. Onun da idealleri vardı. Küçükken benimle birlikte hastaneye gelirdi, masama oturup resim çizerdi ve üstüne Dr. Elif Nisa Ayhan yazardı. Hayalleri gerçekleşti ve yanımda geldiği bu hastaneye atandı. Emek verdiğimiz bir kızımız var ve onun da emek verdiği zorlu yıllar var. Hem bizim verdiğimiz emekler karşılık buldu hem de kızımın verdiği emekler tekrar topluma faydalı bir şekilde ortaya çıkmış oldu. Bu beni çok mutlu ediyor.” şeklinde konuştu.
“Aile Olmak ve Meslektaş Olmak”
Baba Sedat Ayhan, eşi ve kızıyla aynı hastanede çalışmanın kendisine gurur verdiğini dile getirdi. İş yerinde aile olmanın getirdiği dengeyi korumaya özen gösterdiklerini vurgulayan Ayhan, “Biz baba, anne ve evlat olarak aynı kurumda çalışıyoruz. Evdeyken anne, baba, evlat ama iş yerinde o dengeyi koruyoruz. Kimse aile olduğumuzu bilmiyor. Burada meslektaşız ve o dengeyi sağlamak zorundayız. Aynı hastanede çalışmak çok güzel bir şey. Kızım atandı ve buraya geldi, çocukluğunun geçtiği yere şimdi şifa dağıtmaya geliyor. Allah yolunu açık etsin.” dedi.
“Hayaller ve Gerçekler”
Hastanenin Çocuk Acil Servisi’nde pratisyen hekim olarak görev yapan Elif Nisa Ayhan, anne ve babasının sağlık çalışanı olmasının, meslek seçiminde büyük bir etken olduğunu aktardı. Doktorluk hayali küçük yaşlarda başlayan Ayhan, “Ben mesleğime aşık bir insanım. İlkokulda okuma yazmayı öğrendikten sonra defterimin etiketine adımın başına ‘doktor’ unvanı koyarak büyümüş bir insanım. Mesleğimi severek yapıyorum. Doktor olmak her zaman hayalimdi ve gerçek oldu. Ben bu hastanede büyüdüm. Anne ve babam burada çalıştığı için sürekli nöbetlerde yanlarına geliyordum, hasta olduğumda da buraya hasta olarak geliyordum. Şu an çalıştığım gözlem alanında çocukken tedavi görüyordum. Şimdi de ben çocukları tedavi ediyorum. Buradaki personel, çalışanlar, güvenlik görevlileri benim çocukluğumu biliyorlar. Buradaki doktorlar küçükken benim doktorumdu, şimdi meslektaşım oldular. Bu benim için güzel bir duygu.” ifadelerini kullandı.
Elif Nisa Ayhan, iş yerinde herkesin kendi sorumluluğuna dikkat ettiğini belirterek, “Evde her şey daha farklı, kaç yaşına gelirsek gelelim aynı anne babanın çocuğuyuz. Ona göre davranıyoruz, şımarabiliyoruz, bir şeyler isteyebiliyoruz ama buraya gelince farklı oluyor. Kendi alanıma girdiğimde tamamen o alanın ve hastaların sorumluluğu bende oluyor. Hastane içinde ‘anne’, ‘baba’, ‘kızım’ değil de ‘Sedat Bey’, ‘doktor hanım’ diye hitap ediyoruz. Buraya gelince daha profesyonel çalışmamız için anne baba veya çocuk kimliğini kapının dışında bırakmamız gerekiyor. Dengeyi kurabiliyoruz, her şey güzel gidiyor.” dedi.
Recommended for you
You must be logged in to post a comment Login
Leave a Reply
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.