Editörün notu: Medscape'teki Coronavirus Kaynak Merkezi'nde en son COVID-19 haberlerini ve rehberliğini bulun.
Polis kadını keşfettiğinde, 4 yaşındaki kızı hariç, evde en az 12 saat boyunca ölmüştü. İlk raporlar sadece 42 yaşında olduğunu, Atlanta'nın güneybatısında bir mamografi teknisyeni olduğunu ve neredeyse kesinlikle COVID-19'un kurbanı olduğunu söyledi. Ailenin mahremiyetini korumak için kimliği gizli miydi? İşvereninin itibarı? Anestezi uzmanı Claire Rezba, telefonundaki haberleri kaydırarak dehşete düştü. "Fedakarlığının gerçekten harika olduğunu ve çocuğunun fedakarlığının gerçekten harika olduğunu hissettim ve o sadece anonim bir kadındı, biliyor musun? Çok önemsiz görünüyordu." Rezba günlerce Google'ı tıklatarak bir isim arayacaktı, Mart sonuna kadar haber hikayeleri nihayet bir haber verdi: Diedre Wilkes . Ve neredeyse farkına varmadan, Rezba saymaya devam etti.
Listesindeki bir sonraki isim dünyaca ünlü, en azından tıbbi çevrelerde: New York'ta bir pediatrik beyin cerrahı olan James Goodrich ve kafasına bağlanan ikizlerin ayrılmasında öncü. En iyi bilinen başarılarından biri, kafataslarını bölmek ve 13 aylık erkek kardeşlerin beyinlerini ayırmak için 27 saatlik bir prosedürde 40 kişilik bir ekibi yönettiği 2016'da oldu. İkamet sırasında iki yapışık ikiz vakasına katılan Rezba, o destan tarafından perçinlenmişti. Goodrich'in 30 Mart'ta ölümü cesaret kırıcıydı; "sadece kişisel hissettirdi." Açıkça, koronavirüs, sağlık uzmanları için Goodrich gibi efsanelerden, spot ışığından vazgeçen Wilkes gibi ve Rezba'nın orada öleceğini anlayanlara kadar geliyordu.
İlk başta, ölüm ilanlarını aramak kendi korkusunu dizginlemenin bir yoluydu. Rezba'nın Virginia, Richmond'daki hastanesinde, ABD'deki sağlık tesislerinde olduğu gibi, seçmeli ameliyatlar iptal edilmiş ve programlar yeniden düzenlenmişti, bu da endişelenmek için uzun zamanları olduğu anlamına geliyordu. Kocası aynı zamanda farklı bir hastanede doktor, ortopedi cerrahıydı. Kız kardeşi hemşire uygulayıcısıydı. Tanımadığı insanların hayatlarına ve ölümlerine tanıklık etmek, sevdiklerinin karşılaştığı tehlikelerden uzaklaşmasına yardımcı oldu. "Bu duygularımla başa çıkmanın bir yolu," diye kabul etti son bir öğleden sonra. Diyerek şöyle devam etti: "Bu endişelerin bir kısmını sıraya koymak yardımcı oluyor."
14 Nisan'da Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri, COVID-19: 27 ölümlerine kaybedilen ilk sağlık çalışanı sayısını yayınladı . O zamana kadar, Rezba'nın listesi birçok kez bu sayıları içeriyordu – hemşireler, ilaç tedavi danışmanları, tıbbi asistanlar, düzenler, ER personeli, fizyoterapistler, EMT'ler. "Bu üzgündü," dedi Rezba. "Demek istediğim, Google'ı kullanan tek bir kişiyim ve zaten 200'den fazla kişiyi saymıştım ve 27 diyorlar mı? Bu büyük bir tutarsızlık."
Rezba'nın psikolojik kendini koruma alanındaki egzersizi iyi niyetli bir misyona dönüştü. Kısa bir süre önce, son zamanlarda ölmüş kişiler için interneti ovarak günde birkaç saat geçiriyordu; üzüldü, sonra onu ne kadar zor bulduklarını, hayatlarını başkalarına hizmet eden insanların ne kadar çabuk unutulduğunu görmeye kızdı. Ne kadar çok araştırırsa, bu görünmezliğin bir kaza olmadığı konusunda o kadar ikna oldu: "Bu hastanelerin ve bakım evlerinin çoğunun olanları gizlemeye çalıştığını hissettim."
Ve bekçi gibi davranmak yerine, halk sağlığı ve hükümet yetkilileri büyük ölçüde sessiz kaldı. Verileri ve çalışmaları ararken, Rezba'nın bulduğu bu ölümlerden ders alındığını gösteren herhangi bir işaret, bunun yerine iki ya da üç iş yapan ancak sigortasız erkek ve kadınlardı; ailelerde bulaşma kümeleri; Bir çok genç ebeveyn, çığlık atmak istedi. Çoğunluğu Siyah veya kahverengiydi. Birçoğu göçmendi. Hiçbiri ölmek zorunda değildi.
Yapabileceği en az şey hükümeti ve halkı onları görmeye zorlamaktı. "Yüzlere bakmak ve öyküleri okumak zorundalarsa, kaç tane olduğunu fark ettiyseler; kaydırma ve okumaya devam etmeleri gerekiyorsa belki anlayacaklarmış gibi hissediyorum."
Salgının başlangıcından bu yana sağlık çalışanlarının COVID-19'dan kaynaklanan benzersiz, bazen aşırı risklerle karşı karşıya olduğu açıktı. Beş ay sonra, gerçek çoğu Amerikalı'nın bildiğinden daha kötü. CDC, Temmuz ayı sonuna kadar ABD'de yaklaşık 120.000 doktor, hemşire ve diğer sağlık personelinin virüsü kasıldığını bildirdi ; en az 587 kişi öldü.
Hatta bu rakamlar neredeyse kesin olan "brüt olarak dikkate alınmaması," dedi Kent Sepkowitz , etti New York Memorial Sloan Kettering Kanser Merkezi'nde Enfeksiyon hastalıkları uzmanı çalışılan tıbbi işçi ölümleri , HIV, tüberküloz, hepatit ve grip. Devlet verilerine ve geçmiş salgınlara dayanarak, Sepkowitz sağlık çalışanlarının ABD'deki tüm koronavirüs enfeksiyonlarının% 5 ila% 15'ini oluşturmasını beklediğini söyledi. Bu, virüsü kasılan işçi sayısını 200.000'in üzerine çıkardı ve belki çok daha yüksek. Sepkowitz, "Herhangi bir salgın veya pandeminin ön ucunda, kimse ne olduğunu bilmiyor," dedi. Diyerek şöyle devam etti: "Ve bu yüzden uygun önlemler alınmadı. COVID-19 ile gördüğümüz şey bu."
Bu arada, Medicare ve Medicaid Hizmetleri Merkezleri raporları huzurevi personeli arasından en az 767 ölüm, iş yapma "Amerika'nın en tehlikeli iş," Bir Washington Post op-ed ilan etti. Ülke çapında 150.000'den fazla üyesi olan bir sendika olan National Nurses United , 169 hemşire dahil olmak üzere tüm sağlık uzmanları kategorileri arasında en az 1.289 ölüm saymıştır.
Michigan Üniversitesi Hemşirelik Okulu Hemşirelik Yüksek Okulu'nda profesör olan Christopher Friese , çalışma alanları sağlık çalışanlarının yaralanmaları ve hastalıklarını içeren Christopher Friese , bu kadar acil bir krizde çok deneyimli, derin tecrübeli profesyonellerin kaybı "anlaşılmaz" dedi. "Bu sene kaybettiğimiz her işçi, sevdiklerimize bakmak zorunda olduğumuz bir kişi daha az. Bu bireyin trajik kaybına ek olarak, elimizde araçlar olduğunda işgücümüzü gereksiz yere tükettik" geniş çaplı hastalık ve ölüm.
Tıbbi iş gücünde COVID-19 ile savaşmak için potansiyel olarak güçlü araçlardan biri büyük ölçüde eksikti, dedi: enfeksiyonlar ve ölümler hakkında güvenilir veriler. Friese, "Sağlık çalışanlarının en büyük risk altında olduğu yerler hakkında gerçekten iyi bir anlayışa sahip değiliz." Dedi. Diyerek şöyle devam etti: "Bunu bir araya getirmek zorunda kaldık. Ve 2020'de bir araya getirdiğimiz gerçeği oldukça rahatsız edici."
CDC ve Sağlık ve İnsan Hizmetleri Departmanı ProPublica'nın bu hikaye hakkındaki sorularına cevap vermedi.
Johns Hopkins Hemşirelik Okulu Dekanı Patricia Davidson , hasta ve ölülerden öğrenmenin hem işgücünü korumak hem de salgını ve ötesinde bakımı iyileştirmek için ulusal bir öncelik olması gerektiğini söyledi. "Bu çok önemli," dedi. "Gerçek zamanlı olarak yapılmalıdır."
Ama veri toplama ve şeffaflık gelen ABD pandemik yanıtın en göze batan zayıflıkları arasında olmuştur kör noktalar sonra CDC web sitesinden hastane kapasite verilerinin ani kaldırılmasına hamilelikte COVID-19 halk sağlığı sisteminin anlayışı içinde restore a sonra toplum haykırışı. Trump yönetiminin Temmuz ayı ortasında, CDC'den hastane koronavirüs verileri üzerinde kontrol sahibi olduğunu aniden açıklaması endişeleri daha da artırdı .
Ulusal Hemşireler Birliği başkanı Jean Ross, "CDC'nin eksik olduğunu kabul eden ilk kişi olacağız" dedi. "Ancak bulaşıcı hastalıkların müdahalesindeki açık konu uzmanlığına dayanarak bunu yapmak için hala en uygun federal kurum."
CDC'nin sağlık çalışanı enfeksiyonları hakkında bilgi toplamaya yönelik temel mekanizması, çoğunlukla yerel sağlık departmanları tarafından doldurulan standart iki sayfalı koronavirüs vaka raporu formudur . Form fazla ayrıntı istemiyor; örneğin, işveren isimleri istemez. Bilgi gecikmeli veya eksik olarak geliyor; ajans enfekte kişilerin yaklaşık% 80'inin mesleki durumunu bilmiyor.
Huzurevi personeli arasında enfeksiyonlar ve ölümlerle ilgili veriler, tesislerin doğrudan CDC'ye rapor vermesini gerektiren bir kural sayesinde Nisan ayında yürürlüğe girmiştir. Ajans , Kaiser Health News'e sağlık çalışanlarının ölümlerini izlemek için "14 devletli bir hastane çalışması yürüttüğünü ve diğer enfeksiyon gözetim yöntemlerine başvurduğunu" söyledi.
Başka bir federal ajans olan ABD İş Sağlığı ve Güvenliği İdaresi, işçi enfeksiyonlarını ve ölümlerini şikayet temelinde araştırıyor ve COVID ile ilgili sağlık sektörü ile ilgili davalara öncelik verdi. Ancak, çoğu işverenin herhangi bir ceza ile karşı karşıya kalma ihtimalinin düşük olduğunu ve salgın ile ilgili sadece dört atıfta bulunduğunu ve altı personelin ve solunum koruma standartlarını ihlal eden üç Ohio bakım merkezinin hastaneye yatırıldığını bildirmeyi geciktiren bir Gürcistan bakım evine göndermesini önerdi . OSHA'nın tıp endüstrisindeki COVID-19 ile ilgili çalışma koşulları hakkında aldığı 4,500'den fazla şikayetin ProPublica analizinde yaklaşık 3,200 kapatıldı.
Veri sorunları sadece federal bir sorun değildir; birçok eyalet sağlık çalışanları hakkında bilgi toplama ve raporlama konusunda yetersiz kalmıştır. Davaların arttığı Arizona , ProPublica'ya "Verileri mesleğe göre raporlamıyoruz" dedi. Aynı durum New York eyaleti için de geçerli, ancak Temmuz başında bir rapor , sayıların ne kadar yıkıcı olabileceğini ima etti: Devletin huzurevindeki işgücünün yaklaşık dörtte biri olan 37.500 huzurevi çalışanı, Mart ayından Haziran başlarına kadar koronavirüs ile enfekte oldu . Florida , Michigan ve New Jersey de dahil olmak üzere diğer eyaletler, uzun vadeli tesislerdeki çalışanlar hakkında veri sağlarken, sağlık çalışanları hakkında daha geniş bilgi vermez. Michigan Sağlık Departmanı sözcüsü bir e-postada, "COVID-19'dan sağlık çalışanı enfeksiyonları ve / veya sağlık çalışanı ölümleri hakkında veri toplamıyoruz." Dedi.
Bu sorun küreseldir. Uluslararası Af Örgütü, Temmuz ayında yayınlanan bir raporda , birçok ülkede işçileri “maruz bırakma, susturma [ve] saldırıya uğratma” bırakan bilgi ve hakların daha geniş bir şekilde bastırılmasının bir parçası olarak yaygın veri boşluklarına işaret etti. Pandemide 540'tan fazla sağlık çalışanının öldüğü İngiltere'de, savunuculuk grubu İngiltere Doktorlar Birliği , bir devlet soruşturmasını Ulusal Sağlık Hizmetindeki kişisel koruma ekipmanı ve "sosyal bakım" tesislerindeki eksikliklere zorlamak için yasal işlem başlattı. bakım evleri. Ve Mayıs ayında, en fazla üç ay bilinen ilk tıp işçinin sonra ölüm , Uluslararası Hemşireler Konseyi olarak adlandırılan bu tür durumlarda ilgili doğru veriler tutmaya başlaması dünya çapında hükümetlerin ve kayıtlar için merkezi Dünya Sağlık Örgütü tarafından yapılacak. DSÖ, dünya çapında COVID-19 vakalarının yaklaşık% 10'unun sağlık çalışanları arasında olduğunu tahmin etmektedir. Bir sözcü, "Bu vakaları küresel ağlarımız üzerinden yakından takip ediyoruz." Dedi.
Konseyin CEO'su Howard Catton, "Hükümetlerin bu bilgiyi tutarlı bir şekilde toplayamamaları" "skandal" dedi ve "enfeksiyon kontrolünü ve önleme tedbirlerini iyileştirebilecek bilime ekleyecek verilere sahip olmadığımız anlamına geliyor. ve diğer sağlık çalışanlarının hayatlarını kurtarırlar.… Eğer kör bir göze dönmeye devam ederlerse, o hayatların sayılmadığını belirten bir mesaj gönderir.
Rezba gibi düzenli insanlar derme çatma veritabanlarına adım attılar.
40 yaşındaki Rezba başlangıçta halk sağlığı alanında kariyer istiyordu. Atlanta'daki Emory Üniversitesi'nde ve daha sonra birkaç ay boyunca yüksek lisansını bitirirken, CDC'de bir laboratuvar teknolojisi olarak çalıştı ve et yiyen bakteriler olan MRSA vakalarını izlemek için burun çubuklarını analiz etti. Ancak insanlara böceklerden daha fazla önem verdiğine karar verdi, bu yüzden 2009 yılında Richmond'daki Virginia Commonwealth Üniversitesi tıp okuluna gitti ve kronik ağrı tedavisinde uzmanlaşma planları ile mezun oldu.
VCU'da ikamet ettiği sırada ilk dönüşü yenidoğan yoğun bakım ünitesindeydi. "Üç hafta boyunca bakmam için yardım ettiğim küçük bir bebek vardı. Ve rotasyonun son gününde, ailesi bakımını geri çekti. … Öldüğünü söylediğim ilk küçük kişiydi. Gidip merdiven boşluğunda ağladım söyledi." Bir sonraki dönüşü yanma ünitesinde, sonra acil serviste oldu. Rezba, "Ölüm her yerdeydi," dedi. Buna şahit olmak "yaşam deneyimlerinizin geri kalanından çok ayrı bir şey. İnsanlar ölürken farklı görünüyorlar. Televizyon gibi değil. Uyuyor gibi görünmüyorlar. CPR oldukça acımasız. Kodlar oldukça acımasız. "
Yasları işlemenin bir yolu olarak bir liste tutmaya başladı. "Oturumda, her şeyi kaydediyorsunuz – dava günlükleriniz, yaptığınız prosedürler. İsimlerini kaydetmek sadece bir tür ikinci doğaydı." Ne zaman bir hasta ölse onun not defterine başka bir giriş yapardı, o zaman "Ben bir tür ısrar ediyorum" – ruminasyon – "isimleri üzerinde". Yıl sonunda not defterini kiliseye götürdü. "Onlar için mumlar yaktım. Dua ettim ve sonra bıraktım."
On yıl sonra, Rezba tam zamanlı olarak bir anestezi uzmanı olarak çalışıyordu ve listeyi derleyen günler boyunca üç küçük çocuğu yetiştiriyordu. Sonra COVID-19 vuruldu. Bir zamanlar bulaşıcı hastalık geek, Çin'den sızan videolara takıntılı hale geldi – sağlık çalışanlarının tam koruyucu giysilerdeki ekipleri, çadırlarda derme çatma koğuşları, kaostaki ER'ler: "Bunun büyük olacağını biliyordum sorun." İşinde Rezba'ya sıklıkla entübasyon yapmaya çağrıldı. Tıp fakültesinde tanıştığı kocası Tejas Patel, "Yeterli KKD'ye sahip olmama olasılığı onun için çok endişe yarattı." Dedi. "Potansiyel olarak risk altında olabilecek ve çocuklara eve getirebilecek New York seviyesine ulaşsaydık o olurdu."
Anlaşıldığı üzere, Rezba'nın hastanesi su altında değildi ve pek çok sağlık tesisini rahatsız eden KKD eksiklikleri yaşamadı. Fakat kaygısı ortadan kalkmadı; yeni bir şekil aldı. Sağlık çalışanları ön-kahramanlar olsaydı, rolü geride kalan cesetler için siperleri aramak oldu.
Rezba, teknolojide iyi olmadığını itiraf eden ilk kişi; evde nadiren bilgisayar kullanır. Patel, iPhone'ları ve iCloud hesapları bağlı olduğu için ne yaptığını keşfetti. "Telefona bir resim kaydettiğinde görebiliyorum. Ve bu yabancıların bir sürü resmini fark ettim." Rezba, öğrenci günlerinde anatomi laboratuarlarındaki kadavrayı insancıllaştırmak için nasıl ısrar ettiğini hatırladı: "Sadece bu anonim bir kişi olması onu üzdü. Doğum gününü ve bunun gibi küçük şeyleri bilmek onu daha iyi hissettirecekti." Patel, fotoğrafların benzer bir başa çıkma stratejisinin parçası olduğunu düşündü. "Onları Twitter'a yüklediğini daha sonra öğrenemedim ."
Rezba'nın kazmalarının çoğu gecenin ortasında uyuyamadığı zamanlarda olur. Genellikle yerel haber öyküleri için Google ile başlar; hala yorgun değilse ölüm ilanı Legacy.com sitesine döner. Bir kişinin işgali ve ölüm nedeni için avı, onu her zaman akrabalarına ve iş arkadaşlarına giden yolu takip ettiği Facebook'a götürür, torunlarını serenat eden yaşlı erkeklerin slayt gösterilerine ve videolarına gider. Birkaç günde bir, son zamanlarda ölmeden önce haftalarca ya da aylarca oyalanan insan sayısının etkilendiği GoFundMe'yi kontrol ediyor. Halen Nisan ve Mayıs aylarında meydana gelen ölümleri keşfediyor. 60 yaşın altındaki herkes özel bir incelemeye tabi tutulur. "Eğer obit 'Aile tarafından kuşatılmış olarak öldüler' derse, genellikle daha fazlasını bulmaya çalışmıyorum çünkü bu insanların COVID'si yoktu. COVID'li insanlar çoğunlukla yalnız ölüyorlar."
Doktorlar ve hemşireler bulması en kolay olanlardır. Rebza, "Birisi huzurevindeki çamaşırhanede çalıştıysa, aile bunu koymaz." Dedi. Yine de ortaya çıkarmak için özel bir yükümlülük hissettiği sağlık dışı personel – alım koordinatörleri ve tedarik teknolojileri, yemek servisi çalışanları ve kapıcılar. "Demek istediğim, çöpü dışarı atacak kimse yoksa hastane çalışmayacak." Çoğu zaman bir haber, belirli bir bakımevinden veya rehabilitasyon merkezinden birkaç personelin isimlerini söylemeden öldüğünü ve Rezba'nın öfkenin patlamaya başladığını hissettiğinden bahsediyor. "Aşağıdakiler, saatte 12 dolar kazananlar. Tek kullanımlık gibi davranılıyorlar."
Birisinin kimliğini hemen bulamazsa veya ölüm nedeni net değilse, birkaç gün veya hafta bekleyip tekrar deneyecek. Zaten onlarla karşılaştığı için, çocuklar ve hamile kadınlar gibi diğer COVID-19 ölüm kategorilerini ve virüsü olmayan ama aniden yok olan 30 ve 40 yaşlarındaki sağlık çalışanları izlemeye başladı. kalp krizi veya felç veya diğer gizemli nedenlerden. "Bunlardan çok var," dedi.
Listesinde yer alan birini bulduğundan emin olduktan sonra, bir veya iki fotoğraf seçer ve onuruna birkaç kelime yazar. Bazen bunlar bir şiir hurdası gibi okunur; bazen, bir uluma gibi.
Evde Bruno Mars'a çılgınca dans etmenin tadını çıkardı, hareketleri daha vahşi hale geldi ve ailesi daha fazla güldü.
Çocukken elbiselerini Dove sabununun etrafına sararak Amerika gibi kokuyorlardı.
Bu zavallı bebeğin annesi kucağında olmalı. Bunun yerine onu bir urnda tutuyor.
Geçen hafta İtalya'da yapılan bir ön baskı çalışması , araştırmacıların ve politika yapıcıların ABD'deki sağlık çalışanları hakkında daha eksiksiz veriye sahip olmaları durumunda toparlayabilecekleri derslere işaret etti. doktorlar, hemşireler ve diğer sağlayıcılar koronavirüs için Mart'tan Mayıs'a kadar test edildi. Temel demografik bilgilerin yanı sıra veriler, iş unvanı, çalışanın çalıştığı tesis ve departman, kullanılan KKD türü ve kendi kendine bildirilen COVID-19 semptomlarını içeriyordu.
En önemli bulgular: Belirlenmiş bir COVID-19 koğuşunda çalışmak, işçileri daha büyük bir enfeksiyon riskine sokmazken, maske takmak, onları güvende tutmak için "en etkili tek yaklaşım gibi görünüyordu".
ABD'de birçok tıbbi tesis benzer şekilde çalışan enfeksiyonlarını ve ölümlerini izlemekte ve politikaları buna göre düzenlemektedir. Ancak çoğunlukla, bu bilgiler herkese açık hale getirilmiyor, bu da daha büyük resmi görmeyi veya sistemlerin işçilerini daha iyi korumak için birbirlerinin deneyimlerinden ders almasını imkansız kılıyor.
Küresel ön kaplamaları onurlandırmak için bir anıt sayfasının sitenin en iyi okunan özelliklerinden biri olduğu Medscape'ta yayın içeriği başkan yardımcısı Ivan Oransky, herkesin tüm manzarayı görebilseydi sunacağı tüm fırsatları hayal edin. “Gerçekten harika bir ayakkabı-deri epidemiyolojisi yapıyor olabilirsiniz.… Gidebilirsiniz: 'Bir saniye. Bu hastanenin sağlık çalışanları arasında 12 ölüm var. Kasabadaki hastanenin hiçbiri yok. Saf tesadüf olamaz. Ne oldu? bu açıkçası yanlış yapıyor ve diğeri ne yapıyor? ''
Washington Üniversitesi'nden bir sosyolog olan Adia Harvey Wingfield'a göre , "Yeni Ekonomide Yassılaştırma: Irk, İş ve Sağlık Hizmetleri" nin yazarı, en acil sorulardan bazıları eşitsizliklerle ilgilidir: "Bu virüs sağlık çalışanlarımıza en sert şekilde çarpıyor ?" Etkiler belirli işçi kategorilerine (örneğin, doktorlara karşı kayıtlı hemşirelere karşı hemşirelik yardımcılarına karşı) belirli tesis türleri veya ülkenin belirli bölgelerinde orantısız olarak mı düşüyor? Düşük gelirli renk topluluklarına hizmet veren sağlayıcıların hasta olma olasılığı daha yüksek mi?
Wingfield, "Bu sorunlara uymazsak, bu herkesi dezavantajlı duruma sokar." Dedi. "Veri olmadan sorunları tanımlamak veya çözümleri belirlemek zor." Cevaplar özellikle en yüksek hastalık ve ölüm oranlarına sahip olan ve sağlık çalışanlarının kendilerinin renk insanı olma ihtimalinin daha yüksek olduğu Siyah ve Latin topluluklarında önemlidir. Mevcut ve gelecekteki politikayı yönlendirecek iyi bir bilgi olmadan, "bakım ve kapsamda potansiyel olarak uzun vadeli felaket boşluklarıyla karşı karşıya kalabiliriz" dedi.
Yakın dönem sonuçları da çok büyük oldu. Sağlık çalışanları ve ölümlerle ilgili kamu verilerinin eksikliği, Güney ve Batı'da enfeksiyonlar arttıkça tehlikeli bir şikayete katkıda bulunmuş olabilir, Friese, örneğin, COVID-19'un diğer yaygın solunum yolu virüslerinden daha tehlikeli olmadığı fikri. "23 yıldır bu işte çalıştım. Kariyerimde çok fazla sağlık çalışanının sıkıldığını hiç görmedim. Bu düşüncenin tamamı, grip gibi büyük olasılıkla bizi oldukça geri çekti."
KKD ile ilgili benzer yanılgıları görüyor: "Enfekte olan sağlık çalışanlarının sayısını daha iyi anlamış olsaydık, politika yapıcılarımızın KKD'lerin yetersiz kaldığını ve çabalarını iki katına çıkarmaları gerektiğini fark etmesine yardımcı olabilir.… İnsanlar hala MacGyvering ve sarma N95 solunum cihazlarını tekrar kullanırsak sorunu çözmedik. Ve bunu çözene kadar gördüğümüz gerçekten trajik sonuçları görmeye devam edeceğiz. "
Yanılgılar, enfeksiyonlar ve ölümler tekrar artmaya başlamış olsa bile, federal hükümetin en yüksek noktalarına kadar uzanıyordu. Bir anda Beyaz Saray olay Temmuz ayında sonbaharda okulların yeniden açılması odaklanmış, HHS sekreter Alex Azar anlattı kişi toplandı, "Onlar, gerekli önlemleri alın çünkü enfekte alamadım … sağlık çalışanları."
Bazı tıbbi çalışanlar bile inkar edilmeye devam etti. Azar konuşmadan birkaç gün önce Twitter, COVID-19 katını gündüz bir hastanede çalıştıran ve geceleri kalabalık barlarda sık sık maskesiz gittiği Alabama hemşiresi hakkında şaşkındı. "Sağlık sektöründe çalışıyorum," demişti, "bu yüzden şimdiye kadar alamadım, muhtemelen alamayacağım gibi hissediyorum."
Bu dokunulmazlık duygusunu delmek – COVID-19 felaketinin büyüklüğünü gerçeğe dönüştürmek – sadece Rezba'nın misyonu değil. The New York Times'ın ilk 100.000 Amerikan ölümünü işaret eden ikonik ön sayfasından Guardian / Kaiser Sağlık Haberleri projesi "Frontline'da Kayıp " a, haber kuruluşları ve sosyal medya aktivistleri, insanlar ne zaman trajedinin ölçeğini nasıl iletecekleriyle boğuştu birden fazla dünyayı parçalayan krizler ve dikkatleri dağıtmak için normal ritüeller büyük ölçüde kullanılamıyor.
İngiliz anahtarı @FacesOfCOVID Twitter hesabının arkasındaki Boston bölgesi iletişim stratejisti Alex Goldstein, "Sorumluluğun genellikle gerçekleştiği nokta, liderlerimizin kaybolan ve aileleri olmayanlarla hesaplaşmaları gerektiğidir." Mart ayından bu yana yaklaşık 2.000 anıt yayınladı. COVID-19 ile "hiç kimse size çocuklarının resmini göstermek ya da size annelerinin ya da babalarının kim olduğunu söyleyen birini dinlemek isteyen ağlayan bir ebeveynin gözüne bakmak zorunda kalmadı. Bunun bir sonucu yok. politika kararlarımız [onları yapan insanlar] bu ölüm ve kayıp ile daha içten bir şekilde yüzleşmek zorunda kalsaydı nasıl olurdu? "
Bu özellikle COVID-19'un yapabileceği en kötü şekilde mümkün olan en visseral şekilde gören sağlık uzmanlarına ağırlık veren bir sorudur. Boston bölgesindeki bir hastanede nöroşirürji bölümünde ağrı uzmanı olan Erica Bial, Mart ayında COVID-19'dan tehlikeli bir şekilde hastalandı ve solunum semptomları altı haftadan fazla sürdü. Yalnız yaşadı ve kısmen başkalarına bulaşmaktan endişe duyduğu için hastaneye gitmemeyi seçti. "O noktada [salgında], bana hidroksiklorokin ve azitromisin verildiğinde beni entübe ederlerdi ve muhtemelen beni öldürürlerdi." İyileşmesi devam ederken, diğer doktorların nasıl ilerlediğini merak etti: "Kimin hasta olduğunu bildiğim tek doktor olduğuma inanamadım." Ama internette arama yaparken, "Herhangi bir veri bulamadım. Bilgi eksikliği ve dezenformasyon konusunda gerçekten hayal kırıklığına uğramaya başladım.… Ve sonra, burada ölürsem ne olur diye düşünmeye başladım. "
Rezba gibi Bial'ın da halk sağlığı konusunda bir geçmişi var; yarattığı Facebook sayfası COVID-19 Hekimler Anıtı , hesap verebilirliğin olduğu bir ağ oluşturma girişimiydi. Mutlaka, bilirsiniz, saygı veya anma yaratmaya çalışmıyordum. Sorunun kapsamını anlamaya çalışıyordum ."
Rezba çok geçmeden sayfada anıt göndermeye başladı; 4.800'den fazla üye içerecek şekilde büyüdüğü için Bial ondan moderatörlüğe yardım etmesini istedi. İki kadının paylaştığı şeyler arasında gerçeklere bağlı kalmak için bir kararlılık var. "Politika istemedim ve çöp istemedim," dedi Bial. "(Rezba)% 100 düşünceliydi ve güvenilirdi." Ayrıca, Bial iyileştikçe doktordan doktora konuşabilen biriydi. Bial, "Sadece iki kişi bir tür marazi takıntılı değildi," dedi. "O bir destek kaynağıydı."
Acil servis doktoru Cleavon Gilman , New York-Presbyterian hastane sisteminde ER sakini olarak gördüklerine dair bir günlük olan Facebook'taki gönderileri için aşağıdakileri kazandı ve Washington Heights'ı yuturken virüsle savaştı. “Sadece… ezici bir şeydi” diye hatırladı. "Günde 20 hastayı entübe ediyorduk. COVID hastalarıyla dolu koridorlarımız vardı; onları koyacağımız hiçbir yer yoktu." Nisan ayı sonlarında yaşanan acımasız birkaç gün içinde Gilman'ın meslektaşlarından üçü, biri intihar nedeniyle öldü. "İlgilendiğiniz bir meslektaş olduğunuzda ve onları bir insan olarak tanıdığınız zaman … adamım, bu zor."
Medya odağının büyük kısmı yaşlı hastaların karşılaştığı riskler üzerinde olmasına rağmen, Gilman, kritik hastalardan 20'sinde, 30'larında ve 40'larında kaç kişiden etkilendi. Nisan ayının ortasında, New Jersey charter okulunda bir spor öğretmeni olan kendi 27 yaşındaki kuzeni aniden öldü; ER'ye göğüs ağrısı ile iki kez gitti, ancak anksiyete teşhisi kondu ve akrabalarına göre sadece yolun kenarındaki arabasında çökmek için eve gönderildi.
New York'taki kriz arttıkça Gilman, yeni bir işe başlamak üzere olduğu Arizona, Yuma da dahil olmak üzere ülkenin diğer bölgelerinde de sorun yaşayabiliyordu. Gençlerin fiziksel sağlık mesafelerine bağlı kalmadan veya maske takmadan, sağlık çalışanlarının devam eden KKD eksikliklerinden kaynaklanan tehlikelerden bahsetmemekle, karşılaştıkları riskleri ve başkaları için yarattıkları riskleri anlamalarına yardımcı olmak hayati önem taşıyordu. Gilman başladı Yani toplama o Twitter ve Facebook'ta gördüğümüz anıtları, çoğu Rezba veya @FacesOfCOVID bulunan ve o duygusal wallop paketi olacağını bildiğini galerinin tipinde kendi web sitesinde ölü organize. Sonra bir adım daha ileri giderek, fotoğraf ve ölüm ilanlarını – 1000'den fazla insanı – yaş ve meslek bakımından ayrılabilir hale getirdi.
"Burada bir desen görmeye başlıyorsun," dedi. "Birisi, 'Oh insanlar ölmüyor, onlar [genç]' değil derken, gerçek isimlerle, gerçek makalelerle hızlı bir şekilde geri dönebilirsiniz. Daha güçlü. Kanıtlarınız var.”
En açık politik projelerden biri, Kristin Urquiza tarafından babası Mark'ın onuruna kurulan COVID tarafından, " dürüst ölüm ilanı " temmuz başında viral hale geldikten sonra İşaretlenmiştir. Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'den kamu işleri alanında yüksek lisansını kazanan ve San Francisco bölgesinde çevre savunucusu olarak çalışan Urquiza'ya göre, "AIDS krizi ile COVID ile olan bitenler arasındaki paralellikler sadece akıl almaz [ hükümetler tarafından eylemsizlik ve halk sağlığına öncelik verilmemesi açısından. " O ve ortağı Christine Keeves, uzun süredir LGBTQ aktivisti, projenin hem "insanların gelip hikayelerini paylaşması için bir platform" olmasını hem de AIDS karşıtı grup Act Up'ın COVID-19 versiyonunu umut ettiler.
Ayrıca diğer ailelerin ölüm ilanlarını ödemelerine yardımcı olmak için GoFundMe'ye para topluyorlar ; sitelerindeki ikinci dürüst obit, Teksas'ta Isabelle Odette Hilton Papadimitriou adlı bir solunum terapisti içindi: " Hak etmeme ölümü, sağlık çalışanlarının liderlik eksikliği, isteksizlik ve isteksizlik nedeniyle kabul edilmemesini reddeden politikacıların dikkatsizliğinden kaynaklanıyor. koronavirüs risklerini en aza indirmek için net ve kararlı bir yön vermek için Isabelle'in ölümü önlenebilirdi; çocukları, bu kabusa daha az ailenin katlanabilmesi için kederini ve öfkelerini kanalize ediyorlar. "
Rezba'nın içtenlikle desteklediği bir eğilim. Temmuz ayı sonunda, COVID-19'dan ölmüş olan ABD'li sağlık çalışanlarının yaklaşık 900 isim ve yüzünü yayınladı. Sayımı geride bırakmanın nasıl bir şey olacağı konusunda hayal kurdu. Diyerek şöyle devam etti: "Durdurabilseydim çok iyi olurdu. Bulabilecek başka kimse olmasa harika olurdu." Ama gönderecek düzinelerce öyküsü vardı ve ölümlerin sayısı tırmanmaya devam etti.
Ryann Grochowski Jones ve Hannah Fresques raporlamaya katkıda bulundular.
Recommended for you
You must be logged in to post a comment Login
Leave a Reply
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.