Koronavirüs pandemisine aylar kala, yaşlı yetişkinler "yeni normallerini" hayal etmekte zorlanıyorlar.
Birçoğu virüsü yakalama korkusu yaşıyor ve belirsiz bir gelecek için – sosyal uzaklaşma, maske ve eldiven giyme, halka açık yerleri gezileri sınırlama gibi – katı önlemleri almayı planlıyor.
Artık ölüm, arkadaşların ve akrabalarının COVID-19'dan öldüğünü görenler için bir soyutlama değildir. Ölüm, daha önce hiç olmadığı kadar acil bir mevcudiyete sahiptir.
Birçok insan eski hayatlarının kaybına üzülür ve kaldıkları yerden devam etmekten daha iyi bir şey istemez. Diğerleri hayatlarının asla aynı olmayacağına inanıyor.
Baltimore'da yaşayan organizasyon danışmanı ve yönetici koçu 72 yaşındaki Harry Hutson, "Yeni bir dünyanın zirvesindeyiz," dedi.
Uzun konuşmalarda "yeni normal" i tartışan yaklaşık bir düzine yetişkin arasında. Herkes, ülke genelindeki eyaletlerin evde kalma talimatlarını kaldırması nedeniyle bu güvenlik açığını kabul etti. (65 yaş ve üstü yetişkinlerin koronavirüs ile enfekte olması durumunda kritik hastalığa yakalanma olasılığı daha yüksektir.) İşte söylediklerinden bazıları:
67, Willetha ve 68, Harold, Barnette, Kuzey Carolina, Barnette. Barnettes alışılmadık bir çift: 1995'te boşandılar, ancak hem Willetha'nın hem de yaşlı annesinin hastalandığı ve Harold yardım için geri döndüklerinde 2014'te tekrar birlikte yaşamaya başladılar.
Crohn hastalığı olan ve bağışıklığı zayıflamış olan Willetha için "yeni normal" uyanıklık ile karakterize edilir – maskeler, eldivenler, dezenfektanlar, sosyal uzaklaşma, uzaktan çalışma (o bir okulda geliştirme görevlisidir).
"Güvenilir antikor testi yapana ve bir aşı olana kadar bu dünyada özgürce hareket etmeyeceğim." "Şu anda hepimizin daha küçük yaşamayı öğrenmek zorunda olduğumuzu düşünüyorum."
Harold, kendine güven ve yerel destek ağlarının her zamankinden daha önemli olduğuna inanıyor. "Bana göre, salgın toplumumuzdaki kurumların durumu hakkında rahatsız edici şeyler ortaya koyuyor. Yaşlı bakım sistemi çürümüş ve sağlık sistemi ihmal dolu." Dedi.
"Kendimi farklı bir sosyal düzene hazırlıyorum. Bunun aile ve yakınlarımızla ilişkiler üzerine inşa edileceğini düşünüyorum ve hepimiz birbirimize daha fazla yardımcı olacağız."
Oxford, Pennsylvania'dan 80 yaşındaki Patricia Griffin. Griffin, devam eden bir bakım topluluğunda yalnız yaşayan ve seyahat etmeyi seven emekli bir mikrobiyolog. Mart ayında, coronavirus pandemisi buhar topladığında, iptal edilen Amazon'a bir gezi yapması gerekiyordu.
Griffin, "Aşı oluncaya kadar yaşlıların kısıtlayıcı olmalarını öngörüyorum," dedi Griffin. "Bu beni kızdırıyor, çünkü o kadar yılım kalmadı. Yapmak istediğim şeyleri yapmak istiyorum. Şu anda temkinli olmaya, ama tamamen mahkum olmamasına eğilimliyim."
Griffin için büyük bir hayal kırıklığı, altta yatan tıbbi koşulları olmayan sağlıklı yaşlı yetişkinler için açık bir rehberliğin olmamasıdır. "Tüm gördüğümüz hepimizi bir araya getiren istatistikler, birden fazla sorunu olanlarla sağlıklı," dedi. Bu virüsten gerçekten hasta olma ihtimalimin ne olduğunu merak ediyorum. "
Gürcistan'ın Güney Fulton şehrinden 82 yaşındaki Wilma Jenkins. Hayatının çoğunda depresyonla başa çıkan ve kendini içine kapanık olarak tanımlayan Jenkins, Atlanta'nın hemen dışındaki küçük bir evde yalnız yaşıyor.
"Bir süre korkacağım itiraf ediyorum," dedi.
Salgın sırasında, üç yetişkin çocuğu ve torunu yeni bir gelenek yarattı: Her Pazar öğleden sonra Zoom toplantıları. Daha önce, tüm aile yılda bir kez Şükran Günü'nde bir araya geldi. “Bana çok yardımcı oluyor ve bence sürecek çünkü çok eğleniyoruz” dedi Jenkins.
Yaşamı durmadan önce Jenkins, Atlanta'daki yaşlı merkezlerde yaşlanmanın nasıl bir şey olduğuna dair düzenli sunumlar yaptı. "İşim benim gibi küçük yaşlı insanlara yardım ediyor," dedi ve "tekrar çıkabildiğimde, onlara yaş tacını giyebileceğimiz bir noktaya geldiğimizi hatırlatacağım ve bunu yapmalıyız. gururla."
La Mesa, California'dan Marian ve Ed Hollingsworth, 66 ve 72. Ed, nadir görülen bir gastrointestinal kansere sahiptir ve yeni bir ilacın klinik çalışmasına kaydedilir.
"Yaşım ve prognozum göz önüne alındığında, geleceğe yönelik vizyonum biraz sınırlı." Dedi. "Sürekli bir korku ve belirsizlik var. Yakında değiştiğini görmüyorum. Çok fazla evde olacağız, çok yemek yapacağız, çok fazla Netflix izleyeceğiz."
Hasta güvenliği savunucusu Marian, "En az bir iki yıl güçlü önlemler almayı düşünüyorum" dedi.
"Ben her zaman aktif olan ve başkaları için olan kişiydim: Şimdi evde yardım istemek zorunda olan kişiyim ve bu çok yabancı geliyor" dedi. En yakın gönül yarası: "[Dört] çocuğumuzu tekrar ne zaman göreceğimizi bilmiyoruz."
Richard Chady, 75, Kuzey Karolina, Chapel Hill'den. Eski bir gazeteci ve halkla ilişkiler uzmanı olan Chady, emeklilik topluluğunda yaşıyor ve Kuzey Carolina Yaşlanma Koalisyonuna katılıyor.
"Bu salgın bana ailemin ve arkadaşlarının ne kadar değerli olduğunun daha büyük bir takdirini verdi" dedi. "Bence bu yaşlı insanların hayatlarını ve amaçlarını biraz daha dikkatli incelemelerine neden olacak."
Chady gelecek konusunda iyimser. "Uzun zamandır ilerici nedenlerle uğraşıyorum ve sanırım şimdi büyük bir fırsatımız var. Tüm bunlar olduğunda, insanların yaşamlarını iyileştirmek için daha fazla şey yapmamız gerektiği fikrinin daha fazla kabulü var."
Atlanta, 62 yaşındaki Edward Mosley. Mosley, uygun fiyatlı bir kıdemli konut topluluğu olan Big Bethel Village'de yalnız yaşıyor. Ciddi kalp hastalığı nedeniyle engelli, Ek Güvenlik Geliri ve Medicaid'e güveniyor. Geçen yıl, birden fazla hastaneye yatış geçirdi.
COVID-19 ortaya çıkmadan önce göğsüne bir kalp pili takan Mosley, "Pandemi, beni etkiledi çünkü doktorlarımın randevularını iptal ettim ve kötü bir durumdaydım" dedi. "Ama şimdi daha iyisini yapıyorum. Çok uzak olmasa da bastonla yürüyebiliyorum."
Mosley için en zor şey diğer insanlarla karışmak değil "çünkü nerede olduklarını veya kiminle birlikte olduklarını bilmiyorsunuz. Hücre hapsindeymişsiniz gibi hissediyorsunuz."
68 yaşındaki New York, Glenwood Landing'den Vicki Ellner. Ellner, Brooklyn'de Kıdemli Şemsiye Ağı'nı 20 yıl boyunca yönetti. Bugün Long Island'da yaşlı bakımı avukatına danışmanlık yapıyor.
Koronavirüs, New York City ve çevresindeki yaşamı geçmeden önce, Ellner ve avukat yaşlı kadınlara yönelik bir girişim başlatmayı planlıyordu. Şimdi, yaşlı erkekleri içerecek ve salgın sırasında ortaya çıkan sorunları ele alacak şekilde genişlettiler. Tema: "Henüz işiniz bitmedi."
Ellner bunu şöyle açıklıyor: "Belki bir yoldaydınız ve hayatınızla ilgili bir vizyonunuz vardı. Sonra aniden bu zorluklarla karşılaşıyorsunuz. Belki işinizi kaybettiniz, ya da belki ailenizde bir şeyler oldu. İnsanların anlamalarına yardımcı olmak istiyorum, henüz işiniz bitmedi. Hala hayatınızı yönlendirebiliyorsunuz. "
Kişisel yaşamında "önemli bir başkasıyla" yaşayan Ellner, korkuyu uzak tutmaya kararlıdır. Diyerek şöyle devam etti: "Kendimize, yaşamsal kalmak ve bunun üstesinden gelmek için elimizden gelen her şeyi yaptığımızı söylüyoruz.
72 yaşındaki Harry Hutson, Baltimore'dan. Bir organizasyon danışmanı ve yönetici koçu olan Hutson, evli ve beş yetişkin çocuğu var. Pandemi nedeniyle "yaşam tarzında büyük bir değişiklik" olduğuna inanıyor.
"Hepimiz daha dikkatliyiz, ama aynı zamanda daha bağlıyız" dedi. "Eski arkadaşlar tahtadan çıkıyorlar. Herkes Yakınlaştırıyor ve çağrı yapıyor. İnsanlar daha açık, savunmasız ve paylaşmaya istekli. Hepimiz bu yeni dünyayı anlamlandırmaya çalışıyoruz."
Hutson, "Hepimiz travmatik bir deneyim yaşıyoruz – kolektif travma deneyimi." Dedi. Gelecek ilerledikçe, "asıl mesele öz bakım ve şefkattir. Hepimiz için ileriye giden yol budur."
Annis Pratt, 83, Michigan, Michigan. Emekli bir İngiliz profesör, romancı ve çevre aktivisti olan Pratt, Detroit banliyösünde bir evde yalnız yaşıyor.
"Dört gözle beklediğim gerçek insanlarla etkileşime geri dönmektir. İnsan ilişkimin çoğu, kişisel bir karşılaşmanın yaklaşık% 75'ini düşündüğüm Zoom üzerinde." Dedi. "Ama her gün kendimi dışarı çıkarıyorum ve bir vitamin hapı almak gibi biriyle konuşuyorum."
Pratt'ın ön koridorunda "beni ventilatöre koyma" emri ve "resüsitasyon yapma" emri var. "Hastaneye gitmek zorunda olduğum noktaya gidersem muhtemelen öleceğimi biliyorum" dedi. "Tabii ki, yine de öleceğim: 83 yaşındayım. Ama bir şekilde, bu salgın her şeyi eve getirdi."
İleride, Pratt iki olasılık görüyor. "Ahlaki hayal gücümüz, yaşadıklarımız yüzünden büyüyecek ve daha iyisini yapacağız. Yoksa hiçbir şey değişmeyecek."
En önemlisi, "Harika, harika hayatımı geri almak istiyorum" dedi.
|
|
Recommended for you
You must be logged in to post a comment Login
Leave a Reply
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.